ဘ၀ဆုိတာ အခ်ိန္ကာလနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတယ္လို႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာဆုိသံုးစြဲတတ္ၾကပါတယ္။ အိုင္းစတုိင္းကလဲ ႏႈိင္းရသီအိုရီနဲ႔ အခ်ိန္သေဘာသဘာ၀ကို လူေတြနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ႔ဖူးပါတယ္။ စတီဖင္ေဟာ႔ကင္းကလဲ ဘီးတပ္ကုလားထုိင္ေပၚကေန ကမၻာေက်ာ္ အခ်ိန္နဲ႔သမုိင္းအက်ဥ္းဆုိတဲ႔ ရူပေဗဒက်မ္းတစ္အုပ္ ေရးဖြဲ႔ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ရစ္ခ်တ္ဖိုင္းမန္းတစ္ေယာက္ပဲ အခ်ိန္ကာလအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ပါဘူးတဲ႔…။
အဲဒီအခ်ိန္ကာလကို ေနနာ
ရီ၊ သဲနာရီနဲ႔ အီဂ်စ္ျပကၡဒိန္ေတြက စတင္ခဲ႔သလား…အာရံုမိုးေသာက္ယံမွာ အေရွ႕အာရွက ၾကက္ဖတြန္သံေတြနဲ႔ စခဲ႔သလား… ေရႊဗဟိုရ္စည္သံနဲ႔ ရြာဦးေက်ာင္းက တံုးေမာင္းေခါက္သံ… နရီသံပါတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေန႔နဲ႔ညေတြၾကားမွာ လူေတြ ေခတ္ေတြ ျဖတ္သန္းေနထုိင္လာၾကတာပါ…။
ဒီေန႔ ၂၁ ရာစု ေကာ္ဖီshopတစ္ခုမွာ လူငယ္ေလးေယာက္ ထုိင္ေနၾကတယ္… သံုးေယာက္က နာရီပတ္သူျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္က နာရီမပတ္ထားပါဘူး။ လက္ေကာက္၀တ္ေသြးေၾကာေတြ က်ဥ္းၾကပ္ေနမွာ စိုးတာကတစ္ေၾကာင္း… စကၠန္႔တံေလးရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေလာက္နဲ႔ ဘ၀ကို ရင္မခုန္ခ်င္လို႔ပါလို႔ နာရီပတ္မထားသူက ဆင္ေျခေပးပါတယ္။
နာရီတစ္လံုးဟာ ခင္ဗ်ားဖက္ရွင္ကို ပံ႔ပိုးေပးႏုိင္မယ္ဆိုတာ ေတြးခဲ႔ဖူးသလား…။ ကၽြန္ေတာ္ အခု ဂ်င္းပင္န္၊ တီရွပ္နဲ႔ Gshot နာရီပတ္ထားတယ္… ဒါဟာ သိပ္လိုက္ဖက္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတဲ႔အတြက္ ကိုယ္႔ကို္ယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ ပိုတုိးတက္ေစပါတယ္… ကၽြန္ေတာ္႔မွာ နာရီေျခာက္လံုးရွိတယ္… လုိက္ဖက္တဲ႔၀တ္စံုနဲ႔ တြဲ၀တ္ဖုိ႔ပါလုိ႔ ဖက္ရွင္အတြက္ နာရီပတ္သူက ေျပာပါတယ္။
Rado ကိုလဲ လက္မွာ ပတ္ခ်င္တယ္… Titan ဆုိရင္လဲ တုိက္ေတနီယမ္ကစစ္… တန္ဖိုးရွိတဲ႔အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးၾကည္႔မွ ဘ၀တန္ဖိုးကို အၿမဲျမွင္႔တင္ႏုိင္မွာေပါ႔… ေသခ်ာတာက နာရီဟာ လက္ေကာက္၀တ္ေပၚမွာ ေလးလံစီးပိုင္ေနရမယ္…။ လက္ေကာက္၀တ္တစ္ေခ်ာင္းကို သိန္းနဲ႔ခ်ီတန္ဖိုးရွိမွ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဆီက အထင္ႀကီးတဲ႔ မ်က္၀န္းေတြ ရရွိႏုိင္မွာ… လက္ကိုင္ဖုန္းထဲမွာ နာရီပါေပမယ္႔ တန္ဖိုးႀကီးႀကီး နာရီပတ္တဲ႔ အေလ႔အက်င္႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သက္ေနတုန္းပါပဲ…။
နာရီတစ္လံုးရဲ႕တန္ဖိုးက အခ်ိန္မွန္ဖုိ႔ထက္ ဘာမွပိုမလိုအပ္ပါဘူး။ တရုတ္လုပ္ တစ္ေဒၚလာခြဲတန္ အေပါ႔စားနာရီေလးေတြကလဲ ကမၻာေပၚက ဘယ္စံေတာ္ခ်ိန္နဲ႔မဆို အခ်ိန္ညွိယူလို႔ရ
ပါတယ္။ စံေတာ္ခ်ိန္နဲ႔ လြဲေနရင္… ဒါမွမဟုတ္ စကၠန္႔တံေလး ေသဆံုးသြားခဲ႔ရင္လဲ သံေယာဇဥ္တြယ္ဆက္ေနစရာ မလုိပါဘူး… ေနာက္ထပ္တစ္လံုး လဲပတ္ရံုပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ကုန္ညံ႔ဆုိတိုင္း အသံုးခ်တန္ဖိုး ဘာမွမပါဘူးလုိ႔ေတြးရင္ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲသြားမွာပါ…။ ကၽြန္ေတာ္ပတ္ထားတဲ႔ တရုတ္လုပ္ လက္ပတ္နာရီေလးက ဆယ္စုႏွစ္ တစ္၀က္က်ိဳးတဲ႔ထိေအာင္ စကၠန္႔တစ္မွတ္ မလြဲဖူးေသးပါဘူး။ မုိးထဲေရထဲမွာေတာင္ ဒုန္းစိုင္းသြားခဲ႔ဖူးတယ္။ အဲဒီလုိ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ နာရီေလးတစ္လံုးကို ဘယ္လိုၾကြား၀ါမႈ၊ ဘယ္လုိမာနတရားမ်ိဳးနဲ႔မွ အလဲအထပ္ မလုပ္ႏုိင္ဘူးလို႔ Casio နာရီအတုတစ္လံုး ပတ္ထားတဲ႔ လူငယ္က ေျပာပါတယ္။
ေဆာင္းၾကမ္းရာသီတစ္ေလွ်ာက္လံုး အခ်ိန္ကုိ ဘယ္လိုျဖဳန္းတီးရမလဲလို႔ ေတြးေတာေနခဲ႔ရဖူးတဲ႔ ဆြစ္ဇ္လူမ်ိုဳးေတြဟာ ကမၻာႀကီးအတြက္ အေကာင္းစားနာရီေတြကို ထုတ္လုပ္ေပးခဲ႔ဖူးတယ္။ နာရီဆုိရင္ ရိုးလက္စ္၊ Rado၊ Sandoz ဆုိၿပီး ဆြစ္ဇ္ဇာလန္ဆုိတဲ႔ စာတန္းကို ဂုဏ္ယူ၀င္႔ၾကြားစြာပတ္တဲ႔ မ်ိဳးဆက္ရွိခဲ႔သလို… ေခတ္မီေပါ႔ပါးတဲ႔ Casio၊ Gshotနဲ႔ Rock သီခ်င္းဆုိတဲ႔ လူငယ္တစ္ခ်ိဳ႕ ရွိခဲ႔သလို… Gucci၊ အလက္ဇန္းဒါးခရစ္စတင္းနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေပါက္စ လူလတ္ပိုင္းေတြ ရွိခဲ႔ဖူးတဲ႔ၿမိဳ႕မွာ လူငယ္ေလးေယာက္ရဲ႕ နာရီ၀ါဒကို နာၾကားၿပီးတဲ႔ေနာက္…
တစ္ေန႔မွာ ၂၄ နာရီထက္ ဘယ္သူမွ အခ်ိန္ပုိမရခဲ႔တာ ေသခ်ာေနခဲ႔ၿပန္ပါတယ္…။
ေအာင္ပိုင္စိုး
