Friday, March 16, 2007
ေလဆိပ္ေရာက္ဖို႕ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ လိုဦးမည္္။ သူကေတာ့ မပင္ပန္းသလိုပင္။ ေလယာဥ္ေပၚတြင္ေပးေသာ မုန္႕လက္ေကာက္ကို ထန္းလ်က္ရည္ႏွင့္ အားရပါးရတို႕ကာ စားေနေလဧ။္။ က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း ဒိန္ခ်ဥ္ဘူးကို မလြတ္တန္းကိုင္ထားေသးသည္။ “သူ” ဆိုတာက ဇီဇူး ဟုခ်စ္စႏိုးေခၚၾကေသာ ကေလးေပါၾကီး ဇီဒန္း ပင္ျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္သူသည္ ဘရစ္တနီစပီးယားဧ။္ သီလရွင္၀တ္ပြဲက်င္းပရာ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံ ကိပ္ေတာင္းျမိဳ႕မွ တဆင့္ ဒိန္းမတ္သို႕လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဇီဒန္းကေတာ့ တကယ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆး။ မာတာရာဇီကို ေခါင္းႏွင့္၀င္ေဆာင့္သည့္အေၾကာင္း မေမာမပန္း ထပ္ေျပာေနျပန္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ကသာ ကိုယ့္အပူႏွစ္ခုႏွင့္ကိုယ္။ တျခားမဟုတ္။ တစ္ခုက ကြ်န္ေတာ့္ Laptop အိတ္ထဲတြင္ ကိုရီးယား ကင္း(မ္)ခ်ီ တစ္ထုပ္ပါလာသည္။ အဲဒီက အရည္ေတြေၾကာင့္ Laptop ပ်က္စီးသြားမွာစိုးရသည္။ ကြ်န္ေတာ္က ကင္း(မ္)ခ်ီေတြ သယ္မလာခ်င္။ ကိပ္ေတာင္းေလဆိပ္ေရာက္မွ ေဘေယာင္ဂြ်မ္းက ဆိုက္ကားၾကီးႏွင့္ ေရာက္လာျပီး UN အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ကိုရီးယားသားၾကီး ဘန္ကီမြန္းကို ေပးရန္ လူၾကံဳလာေပးသျဖင့္ နီးရာအိတ္ထဲထည့္ျပီး သယ္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဘန္ကီမြန္းႏွင့္ သန္ဘက္ခါတြင္ Liverpool တြင္က်င္းပမည့္ ၀င္းသူဇာဆိုင္ခြဲ(၈၃၇၂) ဖြင့္ပြဲတြင္ေတြ႕ရင္ေပးရမည္။ မေတြ႕ပါက UN ရံုးခ်ဳပ္ရွိရာ ေတာင္ၾကီးသို႕ စာတုိက္ကပင္ ပို႕ရေတာ့မည္။ သူလိုလူအတြက္ေတာ့ အခ်ိန္သိပ္မေပးႏိုင္ေတာ့။ ဒါကပထမအပူျဖစ္သည္။
ဒုတိယအပူက ေတာ့နည္းနည္းပိုဆိုးသည္။ ယခု ဇီဒန္းႏွင့္ ဒိန္းမတ္ကိုလာျခင္းမွာ မဲႏွုိက္ေပးဖို႕ႏွင့္ လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ျဖစ္သည္။ ရွင္းျပပါဦးမည္။ ယခုႏွစ္ World Football Club Champion Tournament Classic Cup 2007 ဗိုလ္လုပြဲတြင္ ျမန္မာျပည္မွ ပို႕ေဆာင္ေရးအသင္းႏွင့္ စပိန္မွ Real တို႕ဆံုၾကသည္။ ႏွစ္သင္းလံုးက အျဖဴ၀မ္းဆက္၀တ္ၾကသည္။ အစကေတာ့ Real က သူတို႕အသင္းမွာ အသင္းသစ္၊ အသင္းငယ္ျဖစ္သျဖင့္ သူတို႕ပင္ အေရာင္ေျပာင္း၀တ္မည္ဟုဆိုသည္။ အခုေတာ့တစ္မ်ဳိး။ ဗိုလ္လုပြဲသို႕ေနာက္တစ္ေခါက္ ေရာက္ရန္မေသခ်ာသျဖင့္ ႏွစ္တုိင္းနီးပါး ဗိုလ္စြဲေနေသာ ျမန္မာကလပ္အသင္းက အေရာင္ေျပာင္းေပးပါရန္ စပိန္ဘုရင္ ကို္ယ္ေတာ္တိုင္ Email ပို႕လာသည္။ ျမန္မာကလပ္က ေျပာင္းေပးခ်င္ေသာ္လည္း ပရိတ္သတ္ကို အျဖဴေရာင္ဂ်ာစီေတြ ေရာင္းထားျပီးႏွင့္ျပီ။ ထုိကိစၥကို မဲႏွုိက္ေျဖရွင္းရန္ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ဇီဇူးတို႕ လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ပို႕ေဆာင္ေရးအသင္းနည္းျပ ဦးေမာင္ေမာင္ဦး ႏွင့္ Real နည္းျပေလး ကာပယ္လိုတို႕မွာ ေရာက္ႏွင့္ေနေလာက္ျပီ။ ဒါက မဲႏွုိက္ဖို႕။ လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ကေတာ့ ဒိန္းမတ္ဘုရင္ဧ။္ သားေတာ္ငယ္ Dahl Houson အတြက္ တကူးတကသယ္လာေသာ Shan Star Jeep တစ္စီးပင္ျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္သယ္လာေသာ ကားမွာ ကားျမိဳ႕ေတာ္ဟုေခၚတြင္ေသာ ဟားခါးျမိဳ႕တြင္ပင္ ေစ်းကြက္မတင္ေသး။ ၂၀၀၈ ေမာ္ဒယ္လ္ ျဖစ္သည္။ Piston ၁၆ လံုးက W ပံုစံခုတ္သည္။ (W16 ဟုေရးထားသည္) အင္ဂ်င္က ဂ်က္အင္ဂ်င္အေသးစားျဖစ္ျပီး ပလက္တီနမ္ျဖင့္ သြန္းထားသည္။ ေလာင္စာမွာ ေလျဖစ္ျပီး ေလရိွေသာမည့္သည့္ေနရာတြင္မဆို တစ္နာရီ ၁၂၄၄ မိုင္အထိေမာင္းႏွင္ႏိုင္သည္။ ေလမရႏိုင္ေသာ ေနရာျဖစ္ပါက အနည္လံုး၀မပါေသာ ေရထည့္ျပီး တစ္နာရီ ၁၁၄၇မိုင္အထိေမာင္းႏိုင္သည္။ ၉ ခ်က္ထိုးဂီယာက ေရႊျဖင့္ျပီးသည္။ မီးၾကီးတစ္ဖက္ ၈ လံုးပါျပီး မီးစာမွာ စိန္ျဖစ္သည္။ တံခါးကေတာ့ Jeep ထံုးစံအတိုင္းျဖစ္သည္။ ကားစက္ႏွိုးျခင္း၊ Air Con ဖြင့္ျခင္း၊ မွန္အတင္အခ်လုပ္ျခင္း၊ ဂီယာေျပာင္းျခင္း၊ ေနာက္မွန္ခ်ိန္ျခင္း ႏွင့္ Audio-Video Function မ်ားကုိ အသံျဖင့္ အမိန္႕ေပးခိုင္းေစႏိုင္သည္။ ကားမွာ ေသာ့တံမ်ားမလိုဘဲ လက္ေဗြရာႏွင့္ ဖြင့္ရသည္။ ဘီးလဲလွယ္လိုလွ်င္ Remote Control ျဖင့္ခိုင္းေစႏိုင္ေသာ္လည္း Demo Version သာျဖစ္သည္။ 20 LD Changer ျဖင့္ Speaker 88 လံုး၊ Woofer 23 လံုးတြဲဖက္ထားျပီး ၁၂ လက္မ Slim LCD TV ပါ၀င္သည္။ ကားရပ္နားထားစဥ္ Video ၾကည့္လိုပါက အေရွ့ Bullet Proof ေလကာမွန္ၾကီးကို TV အျဖစ္ေျပာင္းသံုးႏိုင္သည္။ ေဆးေရာင္မွာ မွုတ္ထားျခင္းမဟုတ္ဘဲ သံအရည္ၾကိဳစဥ္ကတည္းက အေရာင္ထြက္ေအာင္စီမံေပးထားသည္။ အထူးသျဖင့္ ၂၀၁၀ တြင္ထုတ္လုပ္မည့္ ပ်ံတက္ႏိုင္ေသာ Shan Star Jeep အစအျဖစ္ အေတာင္ပံမ်ားတပ္ဆင္္ရန္ ေနရာမ်ားပါျပီးျဖစ္သည္။ ျခံဳေျပာရလွ်င္ ေထာ္လာဂ်ီေပၚ ေထာင္ကားဆင့္ထားသလို ရုပ္ထြက္ေကာင္းသည္။ ကာလေပါက္ေစ်း က်ပ္သံုးေသာင္း (US$ 12Millions) ေလာက္ရိွသည္။ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္သယ္ယူလာေသာကားမွာ ထိုသို႕ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုေသာကားဧ။္ နမူနာပံုစံ သံပတ္ေပးရေသာ ကားရုပ္ေလးသာျဖစ္သည္။ ဘုရင့္သားေတာ္ေလး ေဆာ့ကစားဖုိ႕ျဖစ္သည္။ ဒါေတြက လာရင္းကိစၥမ်ားျဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ့္ဒုတိယအပူမွာ ေလဆိပ္တြင္ၾကံဳေတြ႕ရမည့္ အခက္အခဲမ်ားျဖစ္သည္။ ဒိန္းမတ္သမၼတႏွင့္ ပလာတီနီကိုေတာ့ အေသအခ်ာမွာထားသည္။ ေလဆိပ္တြင္ ေကာ္ေဇာ္အနီခင္းမၾကိဳရန္ႏွင့္ လံုျခံဳေရးအျပည့္အ၀ ေပးထားရန္ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခုက ေလဆိပ္တြင္ ေခ်ာတို္င္တက္ပြဲ ေနာက္ဆံုးေန႕ က်င္းပရန္ရိွသည္ဟုလည္း သတင္းရထားျပန္သည္။ လူမ်ားလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္မေနတတ္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားအေရာက္နည္းလွေသာ ဇီဇူးေၾကာင့္ အရွက္ရမွာကိုလည္း စိုးရိမ္ေနရသည္။ သူကဟိတ္ႏွင့္ ဟန္ႏွင့္ မေနတတ္။ သူ႕ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းတြင္ေပေနသာ ထန္းလ်က္ရည္မ်ားကို Neck Tie ျဖင့္ အားရပါးရ သုတ္ေနေလသည္။
ေလဆိပ္ေရာက္ဖို႕၁၅မိနစ္ေလာက္လိုဦးမည္္။
Mr Pooh
*ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝျခင္းမျပဳရ။
( ၂၀၀၆ - ၂၀၀၇ ၿမန္မာ ဘေလာ့ေတြမွာ စာေရးေကာင္းတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပၚခဲ့ဖူးထဲ.. အဲဒီထဲက မွ တခ်ဳိ႕လည္း ဆက္မေရးၿဖစ္ေတာ့ဘူး.. ဒီေန႔အထိ ၂၀၀၇ ကေန ၂၀၁၀ အထိ ပုံမွန္ပုိစ့္ေရးတဲ့ ၿမန္မာဘေလာ့ကာ ဆုိတာ လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔ ရသြားပါၿပီ... ေလ်ာ့သြားတဲ့ ဘေလာ့ကာေတြေနရာမွ လူငယ္ ဘေလာ့ကာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားလည္း အစားထုိး ၀င္ေရာက္လာပါတယ္ စာေရးေကာင္းတဲ့ လူငယ္ေတြလည္း အမ်ားအၿပားေတြ႔ရပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘေလာ့ေခတ္ဦးက စာေဟာင္းစာေကာင္းေတြ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ၿပန္လည္ေဖာ္ၿပမလားလုိ႔ပါ.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ)
