အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း/ပညာ
မနက္သုံးနာရီေလာက္မွ စီအန္ဂ်ီရရင္ ဒရုိင္ဘာငါးနာရီထုိးလာမွာနဲ႔အေ
အိပ္လုိ႔ရေသးတယ္…။ ကားေပၚမွာအိပ္တာ အိမ္ကသင္ၿဖဴးဖ်ာၾကမ္းေလာက္ေတာ့ ဘယ္ေခ်ာေမြ႔မွာလည္း
ဒါေပမယ့္ ဘ၀ေလ။ ဒီလုိ ေလာကဓံအထုအေထာင္းေလး ေတြကလည္းရသေကာင္းေကာင္းေပးပါတယ္
`ငါးဆယ္တန္ အေၾကြေလးေတြေပးပါ။ ရုံးခ်ိန္မုိ႔ပါ အစ္ကုိရာ၊ ေရွ႕ေလးတုိးေပး၊ ဒရုိင္ဘာေနာက္ေက်ာမွာ
အေခ်ာင္ၾကီးပဲ ´
`မင္းတုိ႔က လူကုိ လူလုိမၿမင္ဘူး။ ဇြတ္တုိးခုိင္းေနတာပဲ´
`အစ္ကုိၾကီးရာ စီးပြားရွာသူခ်င္း ကုိယ္ခ်င္းစာပါဦးဗ်ာ´
ေခါင္းထဲမွာ တဆစ္ဆစ္၊ မနက္အထြက္မွာ မုိးက မိလုိက္ေသးတယ္။ အခုေနပူေနၿပီ။ အိပ္ေရးကလည္းပ်က္နဲ႔
အလုပ္လုပ္ၾကတာခ်င္းအတူတူ တစ္ေန႔ကို လူေထာင္နဲ႔ခ်ီစကားေၿပာေနရတယ္။
အေၾကြအမ္းရတာနဲ႔၊ အတန္ၾကီးေတြ ခဏကုိင္ထားရတာနဲ႔ ။
`ေဟ့ေကာင္… ပုိက္ဆံတစ္ေထာင္တန္ၿပန္အမ္းဦးေ
`ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲမွာ တစ္ေထာင္တန္နဲ႔ ငါးရာတန္ပဲရွိတယ္ အစ္ကုိ၊ ခဏေစာင့္ပါဦး´
အေ၀းသင္ အီကုိဘြဲ႔ေလးနဲ႔ လက္ဖ်ားမွာ ေငြသီးမယ္လုိ႔ သူ႔ဇာတာမွာ ပါသလားမသိဘူးလုိ႔
ကုိမင္းသူရ စဥ္းစားမိေနပါတယ္…။
ဒီတစ္ေနလုံး ကားကြက္က မေကာင္းဘူး။ အီၾကာေကြးသုံးေကာင္နဲ႔ စီနီယံ ဆက္တုိက္က်တယ္။
ေတာက္ေလွ်ာက္ ေက်ာ္ေနရတာပဲ။ အုံနာေၾကးမမီရင္ေတာ့ ဒီေန႔လုိက္ေၾကးရမွာမဟုတ္ဘူး။ 
ဒီၾကားထဲ မနက္က အဖမ္းကခံလုိက္ရေသးတယ္…။
ဒီတစ္ပါတ္လုံးတစ္လြဲခ်ည္းပါပဲ၊ ကားပ်က္တာက သုံးရက္၊ အုံနာေၾကးေလာက္ပဲရလုိ႔ လုိက္ေၾကးမရတာက
ႏွစ္ရက္၊ တစ္ပါတ္လုံးပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္တာေတာင္ ေငြတစ္ေသာင္းမရဘူး…။ အိမ္က မိန္းမကနည္းနညး္
ၿငဴစူေနၿပီ။ ရွင္စပယ္ယာခ်ည္းပဲ တစ္သက္လုံးလုပ္ေတာ့မွာလား၊ ကားလည္းေမာင္းတတ္ေနသားပဲ။ ဒရုိင္ဘာ
ေၿပာင္းလုပ္ဖုိ႔ စဥ္းစားဦး၊ ကုိယ့္တုိးတက္မႈကုိယ္ရွာပါဦး၊ အႏၱရာယ္မ်ားလုိ႔ သူ မလုပ္ခ်င္တဲ့ ဒရုိင္ဘာအလုပ္ကုိ
တုိက္တြန္းေနၿပီ။
ထမင္းက ၾကမ္းလုိ႔ မ်ဳိမက
်ရတဲ့ၾကားထဲ လုိင္စင္ေရြးဖုိ႔သြားရမွာ စိတ္ပူေနေသးတယ္။ ဒီေန႔ကားမလုိက္ေပမယ့္
သူငယ္ခ်င္းေတြ ေဘာ္ဒါေၾကးေလးေပးသြားလုိ႔ ထမင္း၀င္စားၿဖစ္တာ၊ ဒဏ္ေငြကလည္း အတိအက်ပဲရွိပါတယ္။
အပ်င္းေၿပသြားစရာမရွိေတာ့ ဟုိကားတက္၊ ဒီကားတက္နဲ႔ ညက်ရင္ အဆင္ေၿပတဲ့ ေကာင္နဲ႔ ၀ုိင္းဖြဲ႔တာေပါ့၊
အခု သူစဥ္းစားမိတာက အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းပညာနဲ႔ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္း/ ပညာ ဘယ္ဟာအမွန္လဲ?
ဘ၀ ဆုိတာကေတာ့ ကံပစ္ခ်တဲ့ ဇာတ္ရုပ္၊ ကုိယ္လိပ္ၿပာကုိယ္သန္႔ဖုိ႔ လုိသတဲ့ေလ။
ေအာင္ပုိင္စုိး