ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ႔ အရာရာတိုင္းဟာ အပိုင္းအစေလးေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာပါ။

ႏွစ္ကာလေတြဟာ စကၠန္႔ငယ္အပိုင္းအစေလးေတြရဲ႕ တန္ဖုိးနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတာပါ။ စကၠန္႔ပိုင္းေလးေတြ မလႈပ္ရွားေတာ႔တာနဲ႔ အခ်ိန္ဟာ ပ်က္သုဥ္းသြားပါတယ္။ `ခင္ဗ်ား နာရီမွာ စကၠန္႔တံေတြ မေရြ႕လ်ားေတာ႔တာနဲ႔ ခင္ဗ်ားနာရီကို ခင္ဗ်ား အသံုးျပဳလို႔ မရေတာ႔ဘူး´။

အေသးအဖြဲေလးေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္တာဟာ ၾကီးမားတဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ ဖိတ္ေခၚလုိက္တာပါပဲ…။ အဲဒါေၾကာင့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈမွာ အေသးအဖြဲဖက္တာေတြကအစ ဂရုစုိက္ရတယ္။ ေကာ္ပုိရိတ္ တစ္ခုဟာ ေစ်းကြက္ေ၀စုေတြ အမ်ားၾကီးရေနတယ္။ အလုပ္ေတြ အရမ္းေအာင္ျမင္ေနတယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနမွာဆုိေပမယ္႔ သံုးလပတ္၊ ေျခာက္လပတ္ စာရင္းခ်ဳပ္တဲ႔အခါ အျမတ္ရာခုိင္ႏႈန္းက ဘာေၾကာင္႔ ထူးထူးျခားျခား မျဖစ္သလဲဆုိတဲ႔ အေျခအေနမ်ိဳး ႀကံဳလာၿပီဆုိရင္ ကုမၸဏီရဲ႕စီမံခန္႔ခြဲမႈမွာ ေရာဂါရွာဖုိ႔ လုိေနၿပီ။ ကုမၸဏီမွာ အလုပ္နဲ႔ ၀န္ထမ္းအင္အား ညီမွ်လား၊ ၀န္ထမ္းေတြမွာ ကၽြမ္းက်င္မႈ အားနည္းလား ဆုိတာ စစ္ေဆးၾကည္႔ရပါမယ္။ မန္ေနဂ်ာေတြက စီးပြားတုိးႏႈန္းကို ပီတိနဲ႔ၾကည္႔မိရင္ အေလအလြင္႔တန္ဖိုးရဲ႕ ဂရပ္ဖ္ကလည္း ျမင္႔တက္လာလိမ္႔မယ္။ မန္ေနဂ်ာေကာင္းေတြဟာ လုပ္ငန္းကို ေထာင္တက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္တတ္ရံု မဟုတ္ပါဘူး။ ေရရွည္ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္ အျပစ္အနာအဆာ ကင္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္တတ္ရပါမယ္။

ရာစုႏွစ္မ်ားစြာ ရပ္တည္လာတဲ႔ ေကာ္ပိုရိတ္ေတြမွာ စီမံခန္႔ခြဲမႈပိုင္းမွာ စီအီးအုိကေန ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းအထိ တာ၀န္ယူမႈနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မႈကို မိမိလုပ္ေဆာင္ခ်က္အေပၚ မူတည္ၿပီး ခြဲေ၀ထားပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မႈေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ႔ ေကာ္ပိုရိတ္ကို ဦးေဆာင္သူတစ္ေယာက္နဲ႔အတူ လုပ္ကိုင္ေနရရင္ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းကားၾကည္႔သလို အသည္းတယားယား၊ ရင္တဖုိဖို ျဖစ္မိတာပါပဲ။ လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္ေတြမွာက ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းဇာတ္ကားေတြကို အၿမဲတမ္း အႏုိင္မရႏုိင္ဘူး။ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ တန္ဖိုးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ နားလည္ႏုိင္မွ ေကာ္ပိုရိတ္ေတြဟာ ေရရွည္ရပ္တည္လုိ႔ ရမယ္လုိ႔ အထက္အရာရွိတစ္ေယာက္က ေျပာဖူးပါတယ္။

`အေဆာက္အအံုတစ္ခုရဲ႕ သက္တမ္းက အုတ္ခဲတစ္လံုးရဲ႕ ဒဏ္ခံအားေပၚမွာ တြက္ယူလုိ႔ ရတယ္ကြ´လို႔ သူငယ္ခ်င္း အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္က ေျပာဖူးပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ အုတ္တစ္ခ်ပ္၊ သဲတစ္ပြင္႔ဆုိတဲ႔ စကားဟာ ေရပန္းစားမႈ ေလ်ာ႔က်မသြားတာေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ သဲက သဲျဖစ္ဖုိ႔ေတာ႔လိုတယ္။

ႏုန္းသဲလား၊ ပင္လယ္သဲလား ဆုိတာ ခြဲျခားဖို႔ေတာ႔ လိုတာေပါ႔။ သဲကလည္း မသန္႔စင္၊ ဘိလပ္ေျမကလည္း အေရာအေႏွာ၊ အုတ္ကလည္း မီးမက်က္ ဆုိရင္ေတာ႔ ေဖာင္ေဒးရွင္း ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း အဲဒီအေဆာက္အအံုက ေရရွည္မခံဘူး။ အဲဒါေၾကာင္႔ အမႈန္ဓါတ္ေတြကို သန္႔စင္တတ္ဖုိ႔လိုတယ္။ မင္းလည္း ၾကားဖူးသားပဲ၊ ရူပေဗဒ ဘာသာရပ္မွာ အမႈန္သီအိုရီေတြက ႏုိဗယ္လ္ဆု တသီတတန္းႀကီး ရယူဖူးတာ။ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီး တစ္ခုလံုးကလည္း အေသးငယ္ဆံုး ဆဲလ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတာ။ ဓါတုေဗဒ၊ ဇီ၀ေဗဒတုိ႔မွာလည္း အေသးငယ္ဆံုးအရာေတြကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီး လူအတု၊ တိရစာၧန္အတုေတြေတာင္ ျပဳလုပ္လုိ႔ရေနၿပီ မဟုတ္လား။

အေသးဖြဲဆံုး အရာေတြကေန အႀကီးဆံုးစြမ္းအင္ေတြ ထုတ္လုပ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာကို ဒီေခတ္မွာ အသိသာဆံုးပဲ၊ ဖုန္းဆုိလည္း ေသးေသးေလး အပိုင္းအစေလးေတြ၊ သီခ်င္းနားေထာင္ဖုိ႔ဆုိလည္း MP3, MP4 ပေလယာေလးေတြက ေသးေသးေလး အပိုင္းအစေလးေတြ၊ လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀ က ေရဒီယိုေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည္႔ရင္ ဒီေန႔ ပစၥည္းအပိုင္းအစေလးေတြက အရင္က ထုႀကီးထည္ႀကီးေတြထက္ စြမ္းရည္အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုသာတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ `အေသးအဖြဲဆုိၿပီး ေပါ႔မေနပါနဲ႔၊ ဟန္ဆာပလပ္စ္ ေဆာင္ထားပါ´ ဆုိသလို ငါ တုိက္ေဆာက္ရင္ အုတ္တစ္ခ်ပ္၊ သဲတစ္ပြင္႔ကအစ ဂရုစိုက္တာ။

ေအး… ဟုတ္တယ္ကြာ။

ငါကလည္း အေသးအဖြဲေကာင္ဆုိေတာ႔ ငါ႔လစာ အေသးအဖြဲေလးကို ကုမၸဏီက နည္းနည္းဂရုစိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တာပဲ။


ေအာင္ပုိင္စုိး

ဓါတ္ပုံ - Google Image

2 comments:

ဖူးဖူး said...

ဟုတ္တယ္ေနာ္....အေသးအဖြဲကို လူေတြက ေမ့ေနျကတယ္.... မွတ္ထားဦးမယ္...ေက်းဇူးပါ...

အပိုင္းအစေတြရဲ႕ တန္ဖိုးကို လူေတြ ဂရုစိုက္မိေအာင္ သတိေပးထားတဲ႔ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကလဲ မေသးဘူးေနာ္..။

အေသးအဖြဲကိစၥေလးေတြကို အမႈမဲ႔ အမွတ္မဲ႔ ေနလိုက္မိရင္ အမႈိက္ကစၿပီး ျပသာဒ္မီးေလာင္တတ္သလို အပ္နဲ႔ထြင္းရမယ္႔ေနရာမွာ ပုဆိန္နဲ႔ ေပါက္ရတတ္ပါတယ္။